Sambor (zm. między r. 1347 a 1363), skarbnik łęczycki, wójt Zgierza. Źródła nie przynoszą informacji ani o jego rodzinie, ani o dobrach ziemskich.
Urząd skarbnika objął S. między 1. poł. 1335 a 16 II 1339 po Przecławie, przeniesionym na łowczego. Od tej pory wchodził do ścisłego otoczenia ks. łęczyckiego Władysława Garbatego, występując często jako świadek jego dokumentów (m. in. poręczenia pokoju kaliskiego 1343). Po raz pierwszy w tej roli pojawił się w dostępnych nam źródłach 2 XI 1339, po raz ostatni zaś 14 II 1346. Dn. 28 VI 1344 przebywał u boku Kazimierza Wielkiego w Krakowie, zaś 2 II 1347 w Łowiczu – w obu wypadkach był obecny także arcybp Jarosław z Bogorii. Kiedy S. zmarł, nie wiadomo, gdyż wiadomość o jego następcy, Bodzęcie z Krośniewic, pochodzi dopiero z 24 II 1363, przy czym tenże Bodzęta jeszcze 9 IV 1355 występuje bez oznaczenia urzędu. Ograniczona liczba dokumentów jest następstwem zaniku dworu w Łęczycy, kiedy ks. Władysław przeniósł się na stałe do ziemi dobrzyńskiej (1348/49).
Zażyłość S-a z księciem wyraża najlepiej nadanie mu przez Władysława wójtostwa w mieście Zgierzu (24 VI 1345), z którego to wójtostwa zrezygnował uprzednio inny dostojnik księstwa, kaszt. brzeziński Piotr. Zachował się (w Metryce Kor.) tekst przywileju, który służył następnie spadkobiercom S-a. Na przełomie XIV i XV w. wójtostwo zgierskie znajdowało się równocześnie w rękach Sierpowskich h. Łazęka (Mścisława, a potem jego syna Dziersława) oraz Bowętowskich h. Rawa (Warsza z Dąbrówki, który w r. 1402 sprzedał je Mikołajowi z Brunowic). Wydaje się, że są to potomkowie po kądzieli S-a, który męskiego potomstwa nie pozostawił. Dzierżka, żyjąca w r. 1391 «pani z Sierpowa», byłaby w takim razie chyba córką S-a. Mężem jej był nie znany z imienia i lat występowania (możliwy jest czas ok. 1370–80) łowczy łęczycki, ojciec Wojciecha, Mścisława i Bolesty z Sierpowa.
Urzędnicy, II/1; – Szymczakowa A., Urzędnicy łęczyccy i sieradzcy za panowania ostatnich książąt dzielnicowych, „Roczn. Łódz.” T. 25: 1979 s. 115–16, 124–5, 134–5; – Cod. Pol., II; Kod. Wpol., II; Teki Pawińskiego, III 661, 937–9, 964–5, 979, 1122, 1519, IV 3792, 3816, 3821, 4131–2, 6548; – AGAD: Dok. perg. 7225, Księgi ziemskie łęczyckie 4 k. 335, 516, 530, 536, 602, 18b k. 335.
Janusz Bieniak